Bananowy matkojebca

Starożytne cmentarze mają to do siebie, że nie muszą być wcale posępne, ponure czy pizgające wszechobecną grozą, by mogły niepostrzeżenie pierdolnąć śmiertelników czadową klątwą.

Ta jest jednak na tyle zabójcza, że nie tylko bezpośrednio zaangażowani będą umierać w męczarniach, ale w ich ślady pójdzie cała reszta cywilizowanego świata.

Ekipa filmowców, która chciała stworzyć horror na terenie Ameryki Południowej kręci ujęcia w okolicach przypadkowo znalezionego cmentarza. Jest to jednak fatalne posunięcie, ponieważ zostają zaatakowani przez rozwścieczone, rządne krwi banany.

Często wykorzystywane przez współczesne kobiety owoce bez litości wydłubują oczy swoim ofiarom, brylują w ich wnętrznościach i bezproblemowo przegryzają się przez tkankę mięśniową, co jest równie spektakularne co groteskowe.

Tylko jeden człowiek przeżywa masakrę i choć jest potwornie okaleczony, jakoś udaje mu się wrócić do swojego kraju. Niestety, nim biedak zdołał czmychnąć z niebezpiecznych terenów, jeden z opętanych przez duchy bananów niczym rzep przykleił się do jego ciała i niezauważenie dotarł do Europy.

Później jest dokładnie tak, jak się tego spodziewacie. Wściekły banan, który dociera na nowe tereny infekuje pozostałych „żółtoskórkowców” swą mistyczną mocą, przez co absolutnie każdy z nich staje się psychopatycznym ludobójcą, który nie przepuści żadnej żywej istocie.

Film trwa tylko piętnaście minut, a przez 80% czasu projekcji prezentowane nam są sceny gore przedstawiające wyłupywanie oczu, patroszenie bebechów, analną dewastację i inne takie. Oczywiście wszystko z użyciem bananów!

Nie sposób się na tym zanudzić ani tym bardziej oderwać oczu od monitora. Akcji jest więcej niż w niejednym filmie sensacyjnym, a efekty pomimo że amatorskie, są bardzo fajnie wykonane.

Jedno piwko jest wystarczającym wspomagaczem dzięki któremu przyswoicie sobie ten film, więc bez obaw możecie zasiąść przed oślepiaczami poświęcając na seans zaledwie trzy złote.

Warto? Jak najbardziej.