Umysł poza kontrolą

Bruce Campbell jest ciekawym aktorem, prawda? W większości swoich ról zawsze znajdzie chwilkę, by wychędożyć jedną z bohaterek. Nie przeszkadza mu nawet, jeśli jego wybrance grozi pożarcie przez zmutowanych kanibali.

W postapokaliptycznym świecie, gdzie ludzie większość czasu spędzają w maszynkach imitujących prawdziwe życie dochodzi do niecodziennych zdarzeń.

Judy, mieszkanka podziemnego, bezpiecznego od zagrożeń świata zamiast wciąż bujać w obłokach udając planetę (serio) czy wyobrażać siebie jako dzianą i pozbawioną celulitu aktorkę postanawia zbuntować się i zobaczyć jak wygląda prawdziwy świat.

Ku jej zdumieniu, okazuje się on być zniszczonym pustkowiem, gdzie królują bandy kanibali, nie przepuszczające nawet nadgnitym, zakopanym w piasku zwłokom.

Nim co smaczniejsze członki dziewoi zostaną podane w niezbyt cieszącej oko kompozycji i wpałaszowane bez przypraw, znajduje ona schronienie u niejakiego Stovera, mieszkańca pustkowi.

Na nieszczęście dość szybko zostają pojmani i po różnych perypetiach postawieni przed obliczem Mistrza. Ten okazuje się być pierwszego sortu skurwysynem, który uwielbia okaleczać ludzi, po czym wrzucać ich do młynka na zwłoki.

Uwielbiam Bruce’a i najwyraźniej reżyser również podziwiał jego głupie akcje w trylogii Evil Dead. Czemu tak sądzę? Ponieważ niektóre sytuacje zaprezentowane w tym filmie przypominają slapstickowy humor Sama Raimiego.

Czasami bywa krwawo, niekiedy dość zabawnie, ale przede wszystkim całkiem interesująco.