Ofiara

Wielu z was dostąpiło zapewne zaszczytu bycia związanymi i zakneblowanymi, będąc na łasce psychopaty o dziwacznych usposobieniach.

Część z was pomyślała o swoich ojcach, wujkach czy przyrodnich siostrach, ale wierzcie mi dzieciaczki, to co spotkało bohatera tego filmu sprawi, że wasze katatoniczne stany pourazowe z hukiem opuszczą wasze okaleczone umysły nie pozostawiając nawet pożegnalnego listu.

Pewnej nocy, główny bohater tej opowieści zostaje niemalże zaskoczony przy swoim samochodzie i obezwładniony czymś wybitnie ciężkim. Po jakimś czasie budzi się w zamknięciu, a jego nowym domem jest cela, w której znajduje się jedynie materac, komódka oraz pamiętnik dwunastoletniej dziewczynki.

Torturowany psychicznie i fizycznie zaczyna gubić swoją tożsamość i przemieniać się w żądnego krwi robota zabójcę… oczywiście jaja sobie robię.

Czego tak naprawdę chcą dokonać kaci? Czy nasz bohater poradzi sobie z ryjącymi mózg zagrywkami szalonego doktorka? Jeśli chcecie się dowiedzieć, wiecie co robić.

Filmidło jest dosyć dziwne i w tym chyba jego największy atut. Żaden aspekt fabularny nie jest w stanie zaskoczyć, ale przyznać trzeba, że odtwórca tytułowej roli musiał mieć nieliche jaja, żeby podołać tej, skądinąd dziwacznej roli.

Koniec końców, myślę że warto poświęcić trochę czasu i dać się wciągnąć niekoniecznie wspaniałej, ale ciekawej i nieco chorej fabule.