Odwilż

To czysty przypadek, ale jeśli porównacie fabułę tego filmu z recenzowanych poprzednio „Krwawym lodowcem” okaże się, że jest ona w wielu elementach zbieżna.

W obu przypadkach mamy do czynienia z grupą naukowców przebywającą na terenach lodowców, które pod wpływem globalnego ocieplenia straciły swój śnieżnobiały urok.

Przez efekt cieplarniany odsłonięte zostały spoczywające niegdyś pod lodem organizmy, które teraz z pasją akwizytora napastują ludzi.

Tutaj głównym problemem naukowców jest pasożyt, który rozwija się w ciałach ludzi, rozmnaża się tam i powoduje paskudną śmierć, przy której tygodniowa, krwawa biegunka jest spełnieniem marzeń każdego nastolatka.

Ci, którzy chronić będą się przed biologicznym manifestem owadów poprzednio skrytych w ciele zamarzniętego mamuta, staną przed ciężkim wyborem.

Czy lepiej poświęcić własne życia by odwlec pandemię czy też pozostać wiernym ludzkiej tradycji i mieć kompletnie wyjebane na dalekosiężne skutki, a co za tym idzie ratować własne tyłki.

Jak wypadła ta produkcja w ogólnym rozrachunku? Całkiem zacnie.

Pomysł może niezbyt oryginalny, ale każdy aspekt filmu trzyma poziom i już dwa piwencja wystarczą do miłego spędzenia czasu przed monitorem.