Niesamowicie Dziwne Stworzenia Które Przestały Żyć i Stały Się Zmieszanymi Zombie!!?

Dałem, cholera radę! Jeden film, trzy podejścia i prawie dziesięć prób wyłączenia tego gówna, to statystyka mojego obcowania z tą szmirą. Z pewnością zaciekawił was już sam tytuł, owiany aurą tajemniczości i dający do myślenia, niczym pisane na kolanie, pseudofilozoficzne teksty Krzysztofa „Grabaża” Grabowskiego, którymi zachwyca się dzisiejsza młodzież.

Powiem wam absolutnie szczerze, gówno zrozumiałem z tego filmu, choć starałem się jak najbardziej. Spędzanie czasu przed monitorem przypominało trzymanie palców w ognisku, z którego co rusz chciałem je wyciągnąć, niestety, żeby mieć jak największe pojęcie o recenzowanym obrazie, trzeba go oglądnąć do końca.

Fabuły nawet nie będę streszczał, bo jak już wspomniałem, chuja z tego wiem. Lepiej bawiłem się nawet przy „Jurajskim rekinie” i „Ataku mega karaczanów”, co wcale nie jest żadnym plusem dla wspomnianych arcydzieł, ale w pełni obrazuje moje odczucia co do tego kurewstwa.

Jako ciekawostkę dodam, że film ten powstał w 1964 roku, w którym aż sto trzydzieści jeden osób zginęło w wyniku trzęsienia ziemi na Alasce, a straty materialne oscylowały w okolicach 300mln dolarów. W tym wypadku należy się jednak zastanowić, czy katastrofa na Alasce, która pochłonęła tyle ofiar i pieniędzy, była najtragiczniejszym wydarzeniem owego roku? Odpowiedź poznacie, jeśli znajdziecie w sobie dość odwagi, by to oglądnąć.